Weg van huis
 |
Marco Barrientos
|
We
wilden naar een concert van een bekende Christelijke zanger in Latijns Amerika,
nu het nog kon, in de grote vakantie van januari en februari. Vanaf maart
zitten we vast aan de schoolvakanties, omdat Esther (3 jaar) dan officieel naar
school moet. Het is namelijk niet zomaar dat we even “heen en weer” naar dit
soort evenementen kunnen gaan, omdat het eigenlijk altijd aan de kust is, waar
we 5-6 uur voor moeten reizen en onderkomen moeten zoeken voor op z’n minst een
nacht. Wij wonen in de Sierra, het Andes gebergte in een stad op 2.800 m
hoogte, waar dit soort evenementen en zelfs belangrijke instanties als
consulaat of een nationaal erkende Bijbelschool afwezig zijn.
Spontaan
 |
Workshop over communicatie in de praktijk
|
“Zomaar per ongeluk” zagen we
dat er in een andere stad aan de kust, gelukkig ook niet zo verweg, na
hetzelfde concert een jeugdcongres van start ging over: lofprijs, aanbidding en jongeren leiden. We
hoefden hier niet te veel over na te denken, zeker omdat een paar van onze
tieners, die niet zo vaak meer kwamen, hier heel graag heen wilden. Een paar
dagen later zaten we ineens met z’n vijven in de auto richting dit congres.
Twee van onze jongeren en onze jeugdleider mee. We zijn op het moment dat ik
dit schrijf letterlijk net terug: het is alsof we er een week geweest zijn, zo
intensief! Donderdagavond gingen we van start met het concert en de volgende
ochtend 5:30am ging het programma van het congres al van start: begin je dag
goed… met gebed met God :). Ieder minuut werd benut. We konden elk uur kiezen
uit vijf verschillende seminars over jeugdwerk, muziek of evangelisatie.
Vijf-zes keer op een dag, dus vijf uur seminars naast de lofprijs en
aanbidding. Voor ieder wat wils: voor ons als voorgangers en jeugdwerkers, voor
onze tieners en voor onze jeugdgroepleiding. Thema’s: muziekles, jeugdwerkers
die het over het tienerprogramma hadden, hoe andere leiders op te leiden,
jamsessions…
Andere cultuur
 |
| Musici: Hermanos Mejia - Links de Guitarra Andina |
Op dit moment is het aan de kust zomer. Officieel ook
hier in de Sierra, maar dat betekent in de praktijk veel regen en lagere
temperaturen, zonder verwarming: met een deken om ons heen TV kijken en sokken
aan in bed. Aan de kust zit je eigenlijk in de woestijn en met al dat zand om
ons heen was het snel 32 graden. Toch ervoeren we deze dagen als verfrissend.
Verfrissend voor ons werk en bediening, voor het werk met de jongeren. Ook -of
misschien juist- doordat we drie van onze jongeren mee hadden, was het heerlijk
hen te zien genieten en open met hen te kunnen praten over hun beleving. Wij
organiseren zelf jeugdweekenden en dachten dat wij het intensief deden, maar
dit was echt hard lopen en krachtig voer verwerken. We zijn kapot, maar gevoed;
fysiek uitgeput, maar geestelijk en creatief bijgetankt.
Vanochtend sloten we af met stille tijd aan het
strand, wij vijven. We konden samen danken voor dit grote voorrecht en bidden
ons te leiden om al het geleerde te kunnen toepassen en aanpassen aan de streek
waar we wonen en werken. Zelfs in de muziek is het verschil in cultuur te horen
binnen ons kleurrijk land: aan de kust hoor je meer salsa&merengue, de
sierra heeft haar Huayno met de Guitarra Andina (gitaar van de Andes) en in de
jungle zul je meer Cumbia horen; weer een heel ander ritme. Zoek maar eens op
om te luisteren via Internet. Op ons blog zijn wat filmpjes van de muziek tijdens het congres. Want niet alleen de
muziek, het weer en het landschap zijn anders, ook de mensen en de mentaliteit
zijn compleet anders. Maar vernieuwing is toch soms nodig!
Weer weg van huis
 |
Hoofdplein tijdens de dagen van Carnaval
|
Het
duurt niet lang voor we meer kunnen doen met de workshops die we hebben
gevolgd, want al snel is het carnaval en gaan we op kamp. Carnaval is in
Cajamarca zo sterk, dat degene die er niet aan mee wil doen, maar beter binnen
kan blijven of weg moet uit de stad. De groepen dronken tieners, maar ook
ouderen, gaan de straat op en smeren met olie of verf op muren, auto’s en
mensen. Niemand wordt ontzien, want als je op straat loopt, doe je mee.
Maandags worden tijdens de carnavalsstoet de hoofdwegen afgesloten en het
lichtnet in de stad platgelegd, om ongelukken met eventueel hangende
elektriciteitskabels te voorkomen. Ook dan kun je beter thuis blijven of
weggaan en ’s avonds pas terugkeren.
Om die reden hebben we besloten dit jaar een kamp te
organiseren. Met een aantal jongeren van onze gemeente en een aantal van een
bevriende gemeente zullen we weer richting de kust reizen en daar in een kerk
gaan logeren. We willen hen dan ook delen over wat we deze dagen in het congres
geleerd hebben. Vooral willen we onze tieners, die mee waren, inzetten om
andere tieners te inspireren met wat ze hebben geleerd: hoe je God beter kunt
zoeken en hoe Hij reëel kan zijn in je leven. God is aan het werk, hier en nu!
ADORACION + Liderazgo Juvenil CONgreso 2015
Kom eens kijken! Klik HIER
